Bombki na ostatnią chwilę

Choinka trochę krzywa, lampki nie działają - jeszcze wczoraj świeciły a dzieci nie mogą doczekać się ubierania drzewka. Co tu robić? Ostatnio przyszła do nas paczka pełna wypełniacza styropianowego - ślicznych kokardek. Od razu wiedziałam, że będzie z tego idealny łańcuch na choinkę. No to do dzieła! Maja szybko podłapała pomysł zrobienia kolorowych zawieszek na choinkę.

Szopka

To stało się już naszą rodzinną tradycją. Tak jak w zeszłym roku tak i w tym zmajstrowaliśmy własnoręcznie szopkę bożonarodzeniową. Jest wyjątkowa - bo magnetyczna! Całość wykonana jest z tego, czego w naszym domu nie brakuje, czyli z korków od wina. Reszta to filce, druciki, kordonki i włóczki - mamy tego pod dostatkiem. Każdy element szopki ma z tyłu przyczepiony magnes, tak aby całość można było przyczepić np. na lodówce. Na potrzeby szkolnego konkursu

List do św. Mikołaja

- Mamo, a św. Mikołaj to przychodzi w nocy z 5-go na 6-go grudnia, czy z 6-go na 7-go? - nieśmiało zadaje mi pytanie Maja.
- Z 5-go na 6-go - odpowiadam z uśmiechem.
- Ojej, po co pytałam. Teraz znowu nie będę mogła zasnąć.

A oto, co św. Mikołaj znalazł chowając w nocy prezenty w skarpecie:

Choineczki

Ot, taki mały recykling na święta.

Kalendarz adwentowy

Najwyższy czas wyciągnąć i odkurzyć nasz kalendarz adwentowy. Wystarczy trochę rozprostować pozaginany filc, rozplątać sznureczki i ponownie zrobić miejsce na ścianie "kominkowej". Uszyłam go w zeszłym roku i już widzę, że sprawi tyle samo radości dzieciom, co wtedy. Krzyś tylko chodzi i ciągle pyta, kiedy w końcu będą święta. Zatem już niedługo zaczynamy odliczanie. Powoli łapiemy bożonarodzeniowy klimat. Maja już gra na flecie pierwsze kolędy, a Krzyś wypytuje o małego Jezuska. Oj będzie się działo, będzie.

Pałacowa twórczość

- No, Ania będzie chodzić od tego roku do szkoły muzycznej, a Olę zapisałam do Pałacu na gimnastykę artystyczną - ogłasza mi M. podczas powakacyjnych ploteczek.

Kurcze, to może ja taż powinnam gdzieś Maję zapisać. Kiedyś chodziła na dodatkową plastykę do Ośrodka Kultury, ale w połowie roku jej się znudziło. Potem zapisaliśmy ją na basen. Wszystko było fajnie do czasu jak zaczęło się nurkowanie. Potem basen już był "bee". A tu proszę, Mai koleżanka z klasy i jej siostra ambitnie będą się edukować po lekcjach. Może przyszedł już czas i na Maję.

- O, to może ja też bym Maję zapisała do tego Pałacu. Tylko tam pewno już na nic miejsc nie ma. - mówię do M. z żalem w głosie.

- Wiesz, podobno na tkactwo zawsze są miejsca - pociesza mnie mama Ani i Oli.

- W sumie to czemu nie tkactwo. Maja ma zwinne paluszki. Może coś z tego będzie - powiedziałam i pognałam jeszcze tego samego dnia na zapisy. Jak się okazało miejsca na tkactwie skończyły się już dawno, ale dla zwinnych paluszków znalazła się ceramika. I tak oto od września Maja uczęszcza dwa razy w tygodniu po 1,5 godziny na zajęcia z ceramiki do Pałacu Młodzieży. Tym samym kontynuuje tradycję rodzinną. Tata wychował się w Pałacu i wujek i drugi wujek i jeszcze nawet ciocia.

A oto pierwsze prace naszej Mai.

Śpiworki dla lalek

Tym razem to nie moja inicjatywa. Żeby nie było, że tylko ja się "nudzę" i ciągle coś dłubię, zamieszczam prace, które wykonała Maja. Sama wymyśliła, zaprojektowała i wykonała. Ja jedynie użyłam w odpowiednim momencie maszyny do szycia, żeby dzieło nabrało takiego kształtu jak to sobie wymyśliła autorka. Są to dwa turystyczne śpiworki dla Polly Pocket.